Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ουστ

Δε μπορώ.
Φαίνεται ότι ο αριθμός των χρυσών αυγών μεγαλώνει στη περιοχή.
Όχι, δεν είναι ότι θα βγεις έξω και θα δεις σκόρπιους skinheads εδώ κι εκεί. Αν όντως κιόλας είναι όπως πιστεύω ότι είναι, ότι οι περισσότεροι δηλαδή απλά δηλώνουν αυγά. Ίσως επειδή τους άρεσε τ'όνομα, ίσως επειδή 'είναι ωραία ν'ανοίκεις κάπου', ίσως γιατί θα ήταν ένας τρόπος να ρίξουν τη γκόμενα, ίσως επειδή είναι απλά ηλίθιοι..
Είναι ότι ακούγεται όλο και περισσότερο. Ίσως δε θα'πρεπε να δίνω σημασία -για λόγους σαν τους παραπάνω- στα ρατσιστικά (και όχι μόνο τόσο άμεσα) συνθήματα που βλέπω σε όλο και περισσότερους τοίχους. Δε ξέρω.
Είναι αρρώστια. Αηδία. Μαλακία. Δε ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω :P
Είναι όμως και εκπληκτικό (δυσάρεστα) το γεγονός ότι αυτά τα άτομα μπορούν να κατασκευάσουν οτιδήποτε, να αρπαχτούν από οτιδήποτε (τις περισσότερες φορές άσχετο) και να το υποστηρίζουν με τόσο πάθος, προκείμενου να δικαιολογήσουν τη στάση τους. Όπως και κάθε κοπάδι προβάτων, άλλωστε. Σαν να λένε, ας πούμε, "είμαι μαλάκας με περικεφαλαία για τους εξής α' και β' λόγους ".

Προσπαθώ να μη μπω στο τρυπάκι να σκεφτώ σαν κι αυτούς (αν και η σκέψη προϋποθέτει και μυαλό για να 'συμβεί', κάτι που προφανώς δεν έχουν) ποιός θα ήταν ο ακριβής αριθμός συγκρούσεων του κεφαλιού τους με το τοίχο, ή ποια θα ήταν τέλος πάντων η κατάλληλη τιμωρία για τον τρόπο που σκέφτονται, ή το κατάλληλο βασανιστήριο αν έχουν κάνει και πράξεις μερικές από τις σκέψεις τους. Μερικές φορές μάλιστα, τα καταφέρνω.

Τελικά, οι άνθρωποι, στο σύνολό τους, από τότε που ξεχώρισαν τον εαυτό τους από τα ζώα, έχουν κάνει τίποτα πραγματικά αξιέπαινο??

Δεν υπάρχουν σχόλια: