Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

σήμερα, γαμωΚυριακή- η επιστροφή της άσωτης γκομενιάρας & αναδρομές

Επέστρεψε η ανόητη. Είχε μέρες να φανεί, είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε.. Η μητέρα είχε αρχίσει να δέχεται το γεγονός ότι την 'έφαγαν'. Και σήμερα, επιτέλους, ακούσαμε το γνωστό, μακρόσυρτο 'νιαουυαααουυυ' έξω από τη πόρτα της κουζίνας, και όταν ανοίξαμε όρμησε μέσα νιαουρίζοντας ναζιάρικα. ^^ Πολύ μου χάρηκε. :Ρ Αγαλίαση και πληρώτητα, τώρα που είναι και το πέμπτο μέλους του σπιτιού εδώ. Και βλέπει με προσήλωση τον Ηλία στη τηλεόραση να τηγανίζει κάτι περίεργα πράσινα μπαλάκια :/


-τα ονόματα που θα ακολουθήσουν έχουν επιλεγεί σχεδόν τυχαία και δεν ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα-

Δε θυμάμαι πώς ακριβώς μου ήρθε, αλλά θυμήθηκα ένα όνειρο που είχα δει πέρσι, ότι ο καλός μου φίλος Μελέτης (είπαμε, δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα) είχε βρει φριχτό θάνατο, όταν έπεσε πάνω του από μεγάλο ύψος μεγάλη ποσότητα καυτού καφέ (!). Δε θα σχολιάσω τη γελοιότητα του ονείρου, έχουν μάλιστα σταματήσει να με εκπλήσουν οι χωρίς καμία απολύτως συνοχή μαλακίες που βλέπω όταν κοιμάμαι. Αυτό που μου έμεινε από εκείνο το σκηνικό είναι η ταραχή που είχα μόλις ξύπνησα. Είχα δακρύσει κιόλας... Και παρα το ακατάλληλο της ώρας (νομίζω 5 το πρωί ήταν) του έστειλα κατευθείαν μήνυμα, θέλοντας να βεβαιωθώ ότι ήταν καλά.
Από τότε πρέπει να έχει περάσει ένας χρόνος, ίσως και παραπάνω. Ο Μελέτης κι εγώ δε μιλάμε πια. Πέρασα μέρες προσπαθώντας να καταλάβω τι μπορεί να είχα κάνει και να είχα χάσει τη φιλία του. Ίσως να είναι λάθος, αλλά πάντα, ασυναίσθητα, κατηγορώ τον εαυτό μου. Γιατί δε θέλω να πέσω στο τρυπάκι του 'όλοι έχουν άδικο, μόνο εγώ δίκιο και κανείς δε καταλαβαίνει γιατί είναι όλοι ηλίθιοι'. Αλλά ομολογώ ότι στη περίπτωση σου, με όση ειλικρίνια με διακρίνει κατέληξα στο ότι τίποτα δεν είχα κάνει. Και δικαιώθηκα όταν και εσύ -omg- παραδέχτηκες μέσες άκρες το ότι είσαι μουνόδουλος (ε δεν το είπες και έτσι ακριβώς, τα γεγονότα μιλούσαν από μόνα τους) και όταν το διαπίστωσα και αργότερα.
Απήυδησα για άλλη μια φορά με το πόσο μαλάκες μπορούν να γίνουν τα αρσενικά όταν πρόκειται για γκόμενα, αλλά το κατάπια κι αυτό. Και δεν έκατσα να στεναχωρηθώ περισσότερο από 5 λεπτά όταν κατάλαβα εντελώς τι είχε παιχτεί και χάλασε η 'φιλία' μας, γιατί πολύ απλά είσαι ανάξιος ακόμα και αυτών των 5 λεπτών.

Το χειρότερο είναι ότι ξέρω ότι υπάρχουν άλλοι τόσοι και χειρότεροι μαλάκες σαν κι εσένα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: